حصداء
لغتنامه دهخدا
حصداء. [ ح َ ] (ع ص ) تأنیث اَحْصَد.
- درعی حصداء ؛ زرهی تنگ حلقه و محکم بافته . (مهذب الاسماء).
- شجره ٔ حصداء ؛ درختی بسیاربرگ . (مهذب الاسماء).
- درعی حصداء ؛ زرهی تنگ حلقه و محکم بافته . (مهذب الاسماء).
- شجره ٔ حصداء ؛ درختی بسیاربرگ . (مهذب الاسماء).