حسین تبریزیلغتنامه دهخداحسین تبریزی . [ح ُ س َ ن ِ ت َ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمد تبریزی . او راست : «مفتاح الکنوز و مصباح الرموز». (کشف الظنون ).