حسن بانیی

حسن بانیی . [ ح َ س َ ن ِ ن ِ ] (اِخ ) ابن موسی کرد شافعی . صوفی ، در بانه متولد شد و در دمشق به سال 1148 هَ . ق . درگذشت . او راست : شرح الحکم در عرفان و شرح عوامل جرجانی در نحو، و جز آنها که در اعلام زرکلی (چ 1 ص 242) بنقل از سلک الدرر یاد شده است . وکتب دیگر او در هدیةالعارفین (ج 1 ص 298) آمده است .