حرم آباد
لغتنامه دهخدا
حرم آباد. [ ح َ رَ ] (اِ مرکب ) آنجا که امنیت و آسایش برقرار است . و کنایت از خانه ٔ کعبه است :
خرم دلی که در حرم آباد امن عیش
حق را به خوان لطف و کرم میهمان شود.
رجوع به آبادشود.
خرم دلی که در حرم آباد امن عیش
حق را به خوان لطف و کرم میهمان شود.
سعدی .
رجوع به آبادشود.