حجله گاه
لغت‌نامه دهخدا
حجله گاه . [ح َ / ح ِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) حجله خانه :
بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زار
ببرقع مه کنعان که هست حسن آباد.
یوسف که هست پیرهن عصمتش درست
آنجا که حجله گاه زلیخاست چاه اوست .
بحجله گاه زلیخا که بود یوسف زار
ببرقع مه کنعان که هست حسن آباد.
قسمیه ٔ عرفی شیرازی (از آنندراج ).
یوسف که هست پیرهن عصمتش درست
آنجا که حجله گاه زلیخاست چاه اوست .
قسمیه ٔ عرفی شیرازی (از آنندراج ).
