جودرو
لغت‌نامه دهخدا
جودرو. [ ج َ / جُو دِ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) موسمی که جو رسد و به درودن آن آغازند و آن در قسمتهای معتدل ایران ماه آخر بهار باشد :
نماندم نمک سود و هیزم نه جو
نه چیزی پدید است تا جودرو.
بر این کهنه غربال بر نان جو
همی دار در پیش تا جودرو.
نماندم نمک سود و هیزم نه جو
نه چیزی پدید است تا جودرو.
فردوسی .
بر این کهنه غربال بر نان جو
همی دار در پیش تا جودرو.
فردوسی .
