جه
لغت‌نامه دهخدا
جه . [ ج َه ْ / ج ِه ْ ] (نف مرخم ) جهنده :
ابرسیر و بادگرد و رعدبانگ و برق جه
کوه کوب و سیل بُرّ و شخ نورد و راه جوی .
شیرکام و پیل زور و گرگ پوی و گورگرد
ببردو آهوجه و روباه عطف و رنگ تاز.
برق جه بادگذر یوزدو و کوه قرار
شیردل پیل قدم گورتک آهوپرواز.
|| رمز است از درجه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
ابرسیر و بادگرد و رعدبانگ و برق جه
کوه کوب و سیل بُرّ و شخ نورد و راه جوی .
منوچهری .
شیرکام و پیل زور و گرگ پوی و گورگرد
ببردو آهوجه و روباه عطف و رنگ تاز.
منوچهری .
برق جه بادگذر یوزدو و کوه قرار
شیردل پیل قدم گورتک آهوپرواز.
منوچهری .
|| رمز است از درجه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
