جریریة

جریریة. [ ج َ ری ی َ ] (اِخ ) گروهی از زیدیان منسوب به سلیمان بن جریر که یکی از رؤسای این فرقه بود. (از منتهی الارب ). اتباع سلیمان بن جریر از فرق زیدیه ، همان جریریه اند که عقیده دارند امامت به شوری حاصل میشود و همینکه دو تن از اخیار امت بر آن اتفاق کردند شرعی است . امامت مفضول یعنی امامت ابوبکر و عمر را قبول داشتند و میگفتند که مسلمانان بااینکه در بیعت امیرالمؤمنین علی ترک اصلح کرده اند، فاسق و کافر شمرده نمیشوند. (از کتاب خاندان نوبختی ص 253 و 257).