جذیمة
لغتنامه دهخدا
جذیمة. [ ج َ م َ ] (اِخ ) ابن مالک بن نصر از طائفه ٔ بنواسدبن خزیمه است که جدی جاهلی است و منسوب بدان جَذَمی باشد. نابغه ٔ ذبیانی درباره ٔ فرزندان وی گفته است :
و بنو جذیمة حی صدق سادة
غلبوا علی خبت الی تعشار.
و رجوع به لباب الانساب ، ذیل کلمه جذمی شود.
و بنو جذیمة حی صدق سادة
غلبوا علی خبت الی تعشار.
(از الاعلام زرکلی ).
و رجوع به لباب الانساب ، ذیل کلمه جذمی شود.