جدیع
لغتنامه دهخدا
جدیع. [ ج ُ دَ ] (اِخ ) ابن علی . دایی یزیدبن مهلب است . وی از رجال مهالبه بشمار است و روایتی مربوط بفرزدق دارد. (از البیان و التبیین و حاشیه ٔ آن ج 2 ص 189). نام وی در بیت زیر آمده :
لولاالمهلب یا جدیع و رسله
تغد و علیک لکنت کابن فنان .
لولاالمهلب یا جدیع و رسله
تغد و علیک لکنت کابن فنان .
ابن ضب عتکی (از البیان ج 2 ص 192).