جدا گرفتن
لغتنامه دهخدا
جدا گرفتن . [ ج ُ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) علیحده گرفتن . منفرد گرفتن . تنها گرفتن .
- عرصه جداگرفتن ؛ موقع و مکان و ساحت دیگر انتخاب کردن :
برآن سرم که دگر ترک مدعا گیرم
ز هر دو کون یکی عرصه ٔ جداگیرم .
- عرصه جداگرفتن ؛ موقع و مکان و ساحت دیگر انتخاب کردن :
برآن سرم که دگر ترک مدعا گیرم
ز هر دو کون یکی عرصه ٔ جداگیرم .
مسیح کاشی (از ارمغان آصفی ).