جحدلة
لغتنامه دهخدا
جحدلة. [ ج َ دَ ل َ ] (ع مص ) شتربان گردیدن . || مکاری شدن . || توانگر گردیدن بعد فقر. || بر زمین افکندن کسی را. || بستن کسی را. || پر کردن آوند را. || فراهم آوردن مال را. || فراهم آوردن شتران راو به کرایه دادن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
