جب

جب . [ ج ُب ب ] (ع اِ) چاه یا چاه بسیارآب دورتک یا چاه در مرغزار نیکو یا چاه سربرنیاورده یاچاه ناکنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، اَجباب و جِباب و جَبَبَه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بِئر. قَلیب . رَکِیَّه . حُفرَه . (المنجد) : و اجمعوا اَن ْ یجعلوه فی غیابت الجب . (قرآن 15/12). و وضع جباب فی الطرق لیستقر فیها ماءالمطر. (رحله ٔ ابن جبیر). || توشه دانی که بعض آن رابر بعض دوخته باشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
- جب الطلعه ؛ داخل طلعه خرما یا غلاف آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).