جاهضةلغتنامه دهخداجاهضة. [ هَِ ض َ ] (ع ص ) تأنیث جاهض . (اقرب الموارد). رجوع به جاهض شود. || (اِ) خرکره ٔ ماده ٔ یکساله . ج ، جَواهِض . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
