تیزپیکان
لغتنامه دهخدا
تیزپیکان . [ پ َ / پ ِ ] (ص مرکب ) پیکانی تیز و فرورونده . پیکانی که نیشی سخت باریک دارد. پیکانی که سری تند دارد :
غمزش از غمزه تیزپیکان تر
خندش از خنده شکرافشان تر.
رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.
غمزش از غمزه تیزپیکان تر
خندش از خنده شکرافشان تر.
نظامی .
رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.