تیرست

تیرست . [ رَ ] (عدد، اِ) تیراست . تری ست ، سه صد، سیصد (300). (فرهنگ فارسی معین ) :
کنیزان دوشیزه تیرست و شصت
به رخ هر یک آرایش بت پرست .

اسدی .

ز زر خشت تیرست و سی بار پنج
که مردی یکی برگرفتن به رنج .

اسدی .

همه ره بد افکنده پنجاه میل
گرفتند تیرست و پنجاه پیل .

اسدی .

رجوع به تیراست و حاشیه ٔ برهان چ معین شود.