تکییتلغتنامه دهخداتکییت . [ ت َ ] (ع مص ) پر کردن آوند را. || آسان و سهل گردانیدن رخت و سامان را.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): کیت جهازک اما کنت مرتحلاً. (اقرب الموارد).
