تکوه

تکوه . [ ت َ ک َوْ وُه ْ ] (ع مص ) پراکنده و پریشان گشتن بر وی کارهای او. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تفرق و اتساع امور بر کسی . (از اقرب الموارد).