تکأکو

تکأکؤ. [ ت َ ک َءْ ک ُءْ ] (ع مص ) سپسایکی رفتن و بددل شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بازگشتن و ترسیدن و سستی کردن . (از اقرب الموارد). || فراهم آمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : مالکم تکأکأتم علیه ؛ ای تجمعتم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || درماندن در سخن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).