تکادرلغتنامه دهخداتکادر. [ ت َ دُ ] (ع مص ) پیوسته نگریستن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تکادرت العین فی الشی ٔ اذا دامت النظر الیه . (منتهی الارب ).
