تولدگاه
لغتنامه دهخدا
تولدگاه . [ ت َ وَل ْ ل ُ ] (اِ مرکب ) محل تولد. مسقطالرأس . جایی که انسان در آن بدنیا آید :
شهر شاپورم تولدگاه بود
در حرمگاه رضاام راه بود.
رجوع به تولد شود.
شهر شاپورم تولدگاه بود
در حرمگاه رضاام راه بود.
عطار.
رجوع به تولد شود.