توغل

توغل . [ ت َ وَغ ْ غ ُ ] (ع مص ) دوردرشدن در زمین . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). و همچنین در علم . (از اقرب الموارد). در صراح نوشته که به معنی دور در شدن و رفتن ؛ یعنی در کاری به مرتبه ٔ کمال رسیدن و مشق کامل داشتن . (غیاث اللغات ). دررفتن در شهرها و در علم دور در شدن در آن و مبالغه نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دور شدن و آمدن و رفتن و دررفتن در شهرها و در علم . (آنندراج ).