تهی روغنی
لغتنامه دهخدا
تهی روغنی . [ ت َ/ ت ِ / ت ُ رَ / رُو غ َ ] (حامص مرکب ) بی روغنی . فقدان روغن در چراغ . ته کشیدگی روغن در چراغ :
مدار از تهی روغنی دل به داغ
که ناگه ز پی برفروزد چراغ .
رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.
مدار از تهی روغنی دل به داغ
که ناگه ز پی برفروزد چراغ .
نظامی .
رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.