تنگ فضا

تنگ فضا. [ ت َ ف َ ] (ص مرکب ) محقر. کم گنجایش . تنگ جای . جایی که کسی یا چیزی به دشواری در آن جای گیرد :
قدر تو بر افلاک سپه راند و سپس گفت
ما در تو نگنجیم که بس تنگ فضایی .

خاقانی .

رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.