تنگ بست
لغتنامه دهخدا
تنگ بست . [ ت َ ب َ ] (ن مف مرکب ) (از: تنگ ، بار + بست ، مخفف ِ بسته ) صفت بار و کالا: تنگ بست فروختن ؛ فروختن در دکان نه در انبار که خرج برگردان و حمالی بر آن تعلق گیرد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.
