تنگی کشیدن
لغتنامه دهخدا
تنگی کشیدن . [ ت َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) عسرت کشیدن . سختی کشیدن :
چه فارغند ز بیم فشار تنگی قبر
کسان که تنگی مسکن کشیده اند امروز.
رجوع به تنگی شود.
چه فارغند ز بیم فشار تنگی قبر
کسان که تنگی مسکن کشیده اند امروز.
صائب (از آنندراج ).
رجوع به تنگی شود.