تندال
لغتنامه دهخدا
تندال . [ ت َ ] (اِخ ) فیزیکدان انگلیسی (1820- 1893 م .). وی اولین بار اثر نور را در کلوئیدها کشف کرد و دانست که اگرنور از محلولهای کلوئیدی بگذرد مسیر خود را روشن می کند، در صورتی که اگر از محلولهای بلوری بگذرد مسیرش روشن نیست . رجوع به گیاه شناسی گل گلاب صص 12-13 شود.