تنخنخلغتنامه دهخداتنخنخ . [ ت َ ن َ ن ُ ] (ع مص ) فرو خفتن شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): تنخنخ البعیر؛ برک ثم مکن لثفناته من الارض . (اقرب الموارد). || سینه بلند کردن ناقه از زمین . (از اقرب الموارد).
