تمیم

تمیم . [ ت َ ] (اِخ ) ابن ابی بن مقبل از بنی عجلان . شاعرعهد جاهلی بود. او اسلام را درک کرد و اسلام آورد. دیوان او را ابوسعید سکری و ابوعمر شیبانی و نیز اصمعی و طوسی و باز ابن السکیت گرد کرده اند. رجوع به اعلام زرکلی ج 1 ص 165 و البیان و التبیین ج 1 ص 202 و فهرست ابن الندیم و لباب الالباب ج 1 ص 115، 323 و عقد الفرید ج 2 ص 325 و ج 3 ص 302 و ج 6 ص 167 و الاصابه ج 1 ص 195 شود.