تمسار
لغتنامه دهخدا
تمسار. [ ] (اِ) آنکه ادویه ٔ مفرده فروشد و در عرف هندی پساری گویند. (بهار عجم ) (آنندراج ) :
تمسار کلک او را شیر اجل مجاهز
عطار خلق او را باد صبامقابل .
تمسار کلک او را شیر اجل مجاهز
عطار خلق او را باد صبامقابل .
اسماعیل (بهار عجم ) (آنندراج ).