تماحکلغتنامه دهخداتماحک . [ ت َ ح ُ ] (ع مص ) باهم ستیهیدن و خصومت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): تماحک البیعان و الخصمان . (اقرب الموارد).
