تقمو

تقمؤ. [ ت َ ق َم ْ م ُءْ ] (ع مص ) فراهم آوردن چیزی را اندک اندک . || برگزیده ٔ مال گرفتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || موافقت کردن جای کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). موافق کردن بر مکان پس اقامت کردن در آن . (از اقرب الموارد).