تعابی

تعابی . [ ت َ ] (ع مص ) میل کردن یکی به جانب قومی و دیگری به جانب قومی دیگر و این وقتی باشد که هر دو قوم برای هر یکی از آن هر دو طعامی خیارکرده باشند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) علمی است که از آن کیفیت ترتیب سپاهیان در جنگ ، و چگونگی صف بندی آنان معلوم میشود. (از کشف الظنون ذیل علم التعابی ).