تضبیب
لغتنامه دهخدا
تضبیب .[ ت َ ] (ع مص ) ضبیه خورانیدن کودک را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ضبیه ساختن برای کودک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || فراگرفتن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ضباب ساختن برای در. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).