تسبجلغتنامه دهخداتسبج . [ ت َ س َب ْ ب ُ ] (ع مص ) گلیم سیاه پوشیدن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد): کالحبشی التف او تسبجا. (عجاج اقرب الموارد).
