تریاقدار
لغتنامه دهخدا
تریاقدار. [ ت َ / ت ِرْ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ تریاق :
هم در او افعی گوزن آسا شده تریاقدار
هم گوزنانش چو افعی مهردار اندر قفا.
و رجوع به تریاق الحیه شود.
هم در او افعی گوزن آسا شده تریاقدار
هم گوزنانش چو افعی مهردار اندر قفا.
خاقانی .
و رجوع به تریاق الحیه شود.