تربیهلغتنامه دهخداتربیه . [ ت َ ی َ / ی ِ ] (از ع ، ص )در بیت زیر بمعنی مربّی ̍، یعنی پرورده : تربیه ٔ آن آفتاب روشنیم ربی الاعلی از آن رو می زنیم .مولوی .
