تخذیل

تخذیل . [ ت َ ] (ع مص ) بر خذلان گذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی )(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خوار گردانیدن و بر خواری گذاشتن . (آنندراج ). || خذل عنه اصحابه ؛ حملهم علی خذلانه . || به بددلی و ترک قتال واداشتن کسی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد).