تختگه

تختگه . [ ت َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف تختگاه . محل تخت شاهی :
چو شاه جهان ره بدان جام یافت
در آن تختگه لختی آرام یافت .

خاقانی .

|| پایتخت :
سریری خبر یافت کآن تاجدار
بر آن تختگه کرد خواهد گذار.

نظامی .

رجوع به تختگاه شود.