تأبق

تأبق . [ ت َ ءَب ْ ب ُ ] (ع مص ) پنهان شدن . (اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بازداشته شدن . (تاج المصادربیهقی ) (اقرب الموارد) . بند گشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || توبه کردن از گناه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || تأبق الشی ٔ؛ انکار کرد آنرا. (منتهی الارب )؛ کناره کرد از آن چیز. (ناظم الاطباء). کنار گرفتن . (منتهی الارب ). و قیل تأبق ؛ اذا فعل فعلاً خرج به عن الاباق کتأثم اذا فعل فعلاً خرج به عن الاثم . (ناظم الاطباء).