تازه جنگ
لغتنامه دهخدا
تازه جنگ . [ زَ / زِ ج َ ] (ص مرکب ) آنکه بتازگی در جنگ درآمده است . جنگ ندیده . جنگ ناآزموده :
ای خدا شد بر جوانم کار تنگ
دشمنان خونخوار واکبر تازه جنگ .
ای خدا شد بر جوانم کار تنگ
دشمنان خونخوار واکبر تازه جنگ .
(از شبیه شهادت علی اکبر).