تابه ٔ زر

تابه ٔ زر. [ ب َ / ب ِ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالم تاب است . (برهان ). کنایه از آفتاب و آن را ترازوی زر و ترک نیمروز وترنج زر وترنج مهرگان نیز خوانند. (آنندراج ) (انجمن آرا) :
تابه ٔ زر ندیده ای بر سر ماهی آمده
چشمه ٔ خوربحوت بین وقت صفای زندگی .

خاقانی .