تئوکریتوسلغتنامه دهخداتئوکریتوس . [ ت ِ ءُ ] (اِخ ) از مقربین «کاراکالا»امپراتور روم است . وی هنگامی که از طرف امپراتور مأمور سرکوبی و تنبیه ارامنه ٔ ارمنستان گردید، شکست خورد (215 م .). رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2519 شود.
