بیرون نشین

بیرون نشین . [ رون ْ، ن ِ ] (نف مرکب ) که در خارج بنشیند. که در درون و متن نباشد. از باطن به ظاهر آینده :
رنگ درونی شده بیرون نشین
گفته قضا کان َ من الکافرین .

نظامی .