بیرحیلغتنامه دهخدابیرحی . [ ب َ رَ حا ] (اِخ ) زمینی است در مدینه و در آن چهار لغت دیگر است بَیْرَحاء و بیرَحاء، بَیْرُحاء و بیرُحاء و مد در تمام وجوه و نزد صاحب قاموس همه از تصحیفات محدثین است . رجوع به بیرحا شود.
