بیدخوردگیلغتنامه دهخدابیدخوردگی . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت بیدخورده . ازهم گسیختگی و ریختگی پرزهای پارچه ٔ پشمی یا قالی و قالیچه که بسبب افتادن کرم بید پیدا شود.
