بیخستن

بیخستن . [ ب َ / ب ِ خ َ / خ ُ ت َ ] (مص ) درماندن و عاجز شدن . (برهان ) (آنندراج ). بی نوا گشتن و درماندن . (ناظم الاطباء). پیخستن . لگدمال کردن . کوفتن در زیر پای :
شادی و بقا بادت و زین بیش نگویم
کاین قافیه تنگ است مرا نیک ببیخست .

عسجدی .

رجوع به پیخستن شود.