بیجمالیلغتنامه دهخدابیجمالی . [ ج َ ] (حامص مرکب ) نازیبائی و بدصورتی . (ناظم الاطباء). زشتی . نارسائی : دیگر عروس فکر من از غایت بیجمالی سر برنیارد... (گلستان ).