بپا اندر آمدن

بپا اندر آمدن . [ ب ِ اَ دَ م َ دَ ] (مص مرکب ) بپای اندر آمدن . به زمین خوردن . سرنگون افتادن . لغزیدن و افتادن . (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
پسر برنشست از بر تخت اوی
بپای اندر آمد سر بخت اوی .

فردوسی .