بوطمعیلغتنامه دهخدابوطمعی . [ طَ م َ ] (حامص مرکب ) طمع داشتن . حریص بودن : زآن پس که چار صحف قناعت بخوانده ای خود را ز لوح بوطمعی عشرخوان مخواه .خاقانی .